به گزارش گروه ورزشی قدس آنلاین، سخت برای توصیف کردن حسن یزدانی واژه ها را کنار هم بچینیم؛ پسری که با نمایش خود روی تشک چند سالی است نگاه تمام دنیا را به خود جلب کرده، هر روز با انگیزه تر از دیروز برای رسیدن به موفقیت تلاش می کند. مهمترین ویژگی نابغه جویباری کشتی آزاد ایران فراری بودن او از حاشیه هاست؛ حتی اگه شبانه روز را هم با حسن یزدانی سپری کنید، نمی توانید از این پسر نجیب کشتی ایران یک نکته منفی بیرون بکشید.
بعد از طلای المپیک ریو و مسابقات جهانی پاریس، در سال ۲۰۱۸ حسن یزدانی در بوداپست حسابی غافلگیر شد. او که با وجود سن و سال کم جزو کشتی گیران باتجربه ایران به شمار می رود، بعد از شکست مقابل تیلور آمریکایی دنیا را برای خودش تمام شده، ندید. در همان بوداپست جنگید تا به جای طلا این بار برنز بگیرد؛ اما از چهره اش روی سکو می شد فهمید که به هیچ وجه سکوی سوم راضی اش نمی کند.
حسن یزدانی بعد از مدتی استراحت، باز استارت زده؛ اما این بار تفاوت بزرگ برای او نسبت به سال های گذشته غیبت رسول خادم در اردوی تیم ملی است. پسر قدرتمند جویبار با این موضوع هم کنار آمده چون اهل حاشیه نیست.
وقتی چند روز پیش در جریان مرحله دوم اردوی تیم ملی کشتی آزاد سری به خانه کشتی زدیم؛ بازهم ناخودآگاه تحت تاثیر رفتار، منش و انگیزه حسن یزدانی قرار گرفتیم. نه تنها به خاطر نام بزرگش و مدال های نسبتا پرتعدادش خودش را در تمرینات گروهی بالاتر از بقیه نمی داند، بلکه تمرین کردن برای او هر لذتی بالاتر است.
تمرین آزادکاران بعد از ۲ ساعت نفس گیر به پایان رسید؛ از جوان تا باتجربه همه وسایلشان را جمع کردند و یکی، یکی از سالن خارج شدند. نوبت به فرنگی کاران رسید که روی تشک بیایند و تمرین خود را آغاز کنند. در گوشه ای از سالن اما یکی به جز شاگردان بنا همچنان در حال تمرین بود. حسن یزدانی خارج از برنامه تمرینی تیم ملی، سعی می کرد بدنش را برای روزهای سخت آماده کند. از طناب زدن به صورت متوالی به مدت نیم ساعت تا بارفیکس و تمرینات استقامتی که خودش به شکل های مختلف انجام می داد.
نزدیک به یک ساعت بود که از پایان تمرین آزادکاران می گذشت و در حالی که محمد بنا نکات فنی را به فرنگی کاران گوشزد می کرد؛ سراغ حسن یزدانی رفتیم. سوال این بود که چطور او برخلاف بقیه خیلی ساعاتی بیشتر هم تمریناتش را به صورت داوطلبانه ادامه می دهد. جواب سوال خبرنگار "ورزش سه" از سوی نابغه جویباری این بود: «یک آسیب دیدگی جزیی دارم و روی آن قسمت کار می‌کنم تا بدنم قویتر شود و مصدومیتم به صورت کامل برطرف شود.»
سوال بعدی این بود که شاید این تمرینات خارج از برنامه و بیش از حدی که صبح و عصر انجام می دهد، برایش خطرناک شود! بازهم با فروتنی تمام جواب داد: «خیلی که به خودم فشار نمی آورم. بالاخره باید تمرین کنم. مدتی از تمرینات دور بودم و کمی استراحت کردم. ۱۵، ۲۰ روزی هست که تمرینات را دوباره شروع کردم و باید آرام آرام برای مسابقات آماده شوم.»
وقتی هدفش را درباره مسابقات آینده جویا می شویم، مثل همیشه خودش را تابع کادرفنی می داند: «فعلا چیزی مشخص نیست. البته فکر نمی کنم در جام تختی کشتی بگیرم، اما به هر حال تابع تصمیمات کادرفنی هستم.»
با وجود تمرین سنگینی که پشت سر گذاشته بود، همچنان انگیزه و انرژی را می شد در صورتش دید. حسن یزدانی این روزها شاید با انگیزه تر از سال های قبلی هم تمرین می کند. نه قهرمانی ها باعث شده مغرور شود و نه با یک شکست مقابل دیوید تیلور آمریکایی ناامید شده است.
پسر تنومند کشتی ایران با این پشتکار پیش به سوی موفقیت گام برمی دارد؛ آن هم با سرعت یوزپلنگ. حسن یزدانی دوست نداشت درباره تیلور یا حریف دیگری با او صحبت کنیم، اما خودش را برای انتقام از این گربه سیاه آمریکایی آماده می کند. او می خواهد شکست ناپذیر باشد و در عین حال حاضر نیست اخلاق را زیر پا بگذارد.
بله، ما هم منتظر می مانیم تا بازهم مدال زرین جهان و المپیک بر سینه تو بدرخشد!
منبع: ورزش۳
انتهای پیام/
نظر شما